Onfortuinlijk ongeluk lijdt tot dwarslaesie bij inwoner van Steenwijkerwold

Gerjan heeft als hobby motorcrossen en doet zo af en toe mee aan wat lokale clubcrosses. Gerjan en zijn vrienden hebben hun vakantie in augustus 2015 geboekt op een camping bij Wulsbüttel, alwaar een offroadbaan is, genaamd Hoope Park. De mannen besluiten de laatste drie dagen van hun vakantie daar recreatief te gaan crossen.

Hoope Park in Wulsbüttel staat bekend als een goede offroadbaan en Gerjan en zijn vrienden genieten van het rijden op de baan.

Bij het nemen van een sprong gaat het echter gruwelijk mis; de motor slaat uit en verliest hierdoor voorwaartse snelheid. Gerjan slaat over het stuur en de motor komt bij de landing op zijn rug terecht. De ambulance is snel ter plaatse en neemt Gerjan mee naar een ziekenhuis in Bremen.

Na de eerste foto’s wordt de ernst van de situatie duidelijk en de artsen besluiten dat Gerjan naar Hamburg moet worden vervoerd. Met de traumahelikopter wordt hij overgebracht naar het universiteitsziekenhuis in Hamburg. Daar aangekomen wordt hij gelijk geopereerd. Gerjan herinnert zich niet veel van de eerste dagen; hij krijgt constant medicatie toegediend, pas drie dagen na de operatie is hij weer goed bij. Tijdens de operatie zijn de zesde en zevende ruggenwervel gefixeerd, er zijn botsplinters verwijderd en 2 ijzeren strippen langs de ruggengraat geplaatst. In totaal heeft Gerjan zeventien dagen in het ziekenhuis in Hamburg gelegen, met als uitkomst dat hij zal moeten leren leven met een dwarslaesie vanaf borsthoogte.

Eind augustus wordt Gerjan overgebracht naar het UMCG Groningen per ambulance. Hij heeft hier nog twee weken gelegen en allerlei onderzoeken moeten ondergaan. Dan komt na twee weken het bericht dat Gerjan kan gaan revalideren, hij wordt overgebracht worden naar Beatrixoord te Haren. In dit revalidatie centrum heeft Gerjan van acht september tot achttien december gewerkt aan zijn revalidatie.

In deze periode heeft hij weer moeten leren zitten. Een opbouw van eerst 15 minuten naar 30 minuten tot hij uiteindelijk een uurtje kan zitten. Iedere dag heeft hij fysiotherapie gehad om te leren omgaan met zijn plotselinge beperking en het trainen van zijn balans. Daarnaast heeft hij nog diverse andere therapieën gehad waaronder ergotherapie, gesprekken met maatschappelijk werk en een seksuoloog. In Haren heeft hij geleerd om zijn zelfstandigheid voor zover mogelijk terug te krijgen. Hij kan zijn handen gebruiken om in en uit de rolstoel te komen.

Sinds dat Gerjan thuis is krijgt hij 2 keer per week fysiotherapie. Verder is hij aan huis gekluisterd, zijn wereld is heel klein geworden. Gerjan was zelfstandig vrachtwagenchauffeur bij Hof Transport, waar hij ook een klein aandeel in heeft. Hij kan gelukkig wel wat klusjes via de computer doen voor het familiebedrijf, maar dat is het dan.

Gerjan had geen AOV (algemene ongevallen verzekering zelfstandigen) afgesloten. Hij heeft dit destijds wel overwogen, maar door zijn medisch verleden zou hij € 400,00 tot € 500,00 aan premie per maand moeten betalen, dat was voor hem niet op te brengen.

Ook een reisverzekering had hij niet afgesloten "gewoon niet aan gedacht" zegt hij. Hierdoor werd hij ook nog eens geconfronteerd met meer dan € 700,00 aan vervoerskosten binnen Duitsland en van Duitsland naar Groningen. Gerjan heeft een uitgebreide zorgverzekering, hierdoor zijn de medische kosten in Duitsland vergoed door zijn verzekeraar.

Gerjan heeft dus momenteel geen inkomsten meer. Vanuit de BBZ (bijstand voor Zelfstandigen) krijgt hij een renteloze lening tot 12 april. Het is dus een lening, die ook weer terugbetaald zal moeten worden.

Naast deze onzekerheid zijn er ook de zorgen over Gerjan zijn woonsituatie, hij heeft een eigen huis in Steenwijkerwold maar deze is nu absoluut niet praktisch voor een rolstoelgebruiker.

De Gemeente heeft Gerjan vervangende aangepaste woonruimte aangeboden in Steenwijk.

Maar Gerjan wil pertinent niet uit Steenwijkerwold weg. De aangepaste huurwoning zou tussen de € 500,00 à € 600,00 aan huur moeten gaan kosten, terwijl Gerjan nu zo'n € 600,00 aan hypotheek betaalt voor zijn eigen woning. De huurwoning is ook vrij klein, Gerjan en zijn vriendin willen toch later een gezinnetje stichten, als dit mag lukken. Dan hebben ze in de huidige woning meer leefruimte, de aangeboden huurwoning zou dan al snel te klein zijn.

Gerjan en zijn vriendin willen dus dolgraag een aanbouw achter hun huis maken, zodat Gerjan daar alle voorzieningen gelijkvloers heeft.

De gemeente wil aan deze kosten niet bijdragen, de ambtenaren vinden dat Gerjan maar een slaapkamer in zijn woonkamer moet gaan realiseren. De woonkamer is nu al niet heel groot, met die slaapkamer erbij zou hij zich niet meer met zijn rolstoel door de kamer kunnen verplaatsen. "Dit lijken de ambtenaren niet te kunnen of willen begrijpen" zegt Gerjan.

De geschatte kosten voor de uitbouw achter huis bedragen circa € 25.000,00. Iets wat Gerjan en zijn vriendin niet zo op kunnen brengen, vandaar dat Gerjan zijn nichtje een crowdfunding heeft opgestart via internet.

Gerjan en zijn vriendin staan positief in het leven. "Wie weet waar de wetenschap in de toekomst toe in staat zal zijn, misschien zal ik ooit weer kunnen lopen". Op de vraag hoe het ongeluk zijn leven heeft beïnvloed is Gerjan kort en krachtig: “Het is 180⁰ anders. Van volop van alles doen en altijd onderweg zijn, naar niets meer kunnen. Zo is het”. Wat hij zelf het ergste vindt is dat hij niet meer met de vrachtauto kan rijden, het niet meer mobiel zijn is het ergste wat je kan overkomen vindt Gerjan.

Sinds maart 2015 kent Gerjan zijn huidige vriendin. Gerjan en zijn vriendin hadden niet meteen een relatie, pas na enkele maanden werd dit serieus. Maar zij is zijn steun en toeverlaat, zij zegt: “We zetten de knop om en maken er het beste van.”

De gemeente is door de redactie van deze krant gevraagd om te reageren, helaas hebben wij geen reactie mogen ontvangen.